Lege ogen

Lege ogen       


         


Mama trok de spanningsboog nog even strakker aan toen ik daarnet de voordeur opendeed.

Het huis hing in een lekkere lucht van pannenkoeken.

Ik zocht naar een vergeten datum maar vond er geen.

Het was nog te vroeg voor mijn verjaardag en die van Bram was al voorbij.

"Verrassing!" riep mama vanuit de keuken.

Code groen, dacht ik.  Vandaag is code groen! 

Hoe kon ik haar laten zien dat ik genoot van de verrassing, van de geur

en van haar blozende wangen boven de koekenpan?

"Mmmm. Pannenkoeken!" riep ik en legde mijn overhoring wiskunde naast haar bord op tafel.

"Een negen voor wiskunde!" zei ik. 

Over de verhandeling zweeg  ik.  Anders wilde ze hem misschien lezen.

Ze schoof de pannenkoek op mijn bord.  Eerst lachte ze nog. 

En toen keek ze naar het blad op de tafel.  De lach stierf op haar mond. 

Haar lippen werden een harde streep.

"Dek ik netjes de tafel en maak jij er meteen een rotzooi van!"

Ik kreeg niet eens de tijd om te zeggen dat het me speet. 

Bram stormde de keuken in, wierp zijn schooltas op vaders lege stoel en schoof aan tafel.

"Mmmm.  Pannenkoeken," zei hij alsof hij al een stukje op zijn  tong had liggen

Toen ontplofte ze.  Zomaar.  Ze stampvoette en zwaaide met de pan naar Brams hoofd.

Dat ze het niet wilde, die schooltas hier op de stoel.  Naast de borden waarvan we moesten eten.

Of hij gek was om die bacteriĆ«n de keuken binnen te brengen.  Dat hij het opzettelijk deed.  Omdat hij wist dat ze het niet wilde.

Ze griste mijn bord voor mijn neus weg en keilde de pannenkoek de vuilnisbak in.

En toen de hele stapel die op een bord naast het fornuis stond. 

Ik hoorde haar huilen toen we de trap naar onze kamer opliepen.

Ik word er knettergek van.  Hoe ze het ene moment de moeder is die ik zo graag zou willen.

En dan opeens tegen ons tekeer gaat.  Net als je denkt dat het gezellig wordt. 

En soms denk ik: werd ze nog maar een keertje boos. 

Als haar mond weer dagen op slot zit en ze alleen maar stilletjes zit te huilen op de bank.  Ik zou haar gelukkig willen maken, maar ik weer niet hoe het moet. 

Ik help papa met schoonmaken en het eten klaarmaken.  Ik zorg elke ochtend voor het ontbijt.  Ik studeer een gat in de nacht om goede resultaten te halen.  Maar niks lijkt goed genoeg. 

Ik denk dat ze ons haat.  Bram en mij.