Hoofdpersonage Jessica staat op de grens van de kindertijd en de puberteit. Tijdens een wintervakantie hoort ze op een nacht haar ouders ruziën. Jessica leidt daar uit af dat ze gaan scheiden en dat zij daar de oorzaak van is. Met Pop onder haar arm vlucht ze voor de harde woorden die haar veilige kinderwereld bedreigen. Rillend springt ze op de overzetboot naar de stad, waar ze gezelschap krijgt van de harlekijn Zanpolo - die haar zijn jas omhangt - en van Fiametta, een oude vrouw die rondloopt met een lege vogelkooi en een doorzichtig koffertje. Beide commedia dell’arte figuranten tronen haar mee in een wervelende tocht door de nachtelijke stad waar carnaval wordt gevierd. Ondertussen waarschuwt het jennende mannetje van haar geweten haar voor de gevolgen van haar vlucht.

Maskers is een gelaagde roman waarin de inhoud gedragen wordt door tal van motieven. De eerste laag, het naakte verhaal van een kind dat vlucht voor de ruzie van haar ouders, krijgt vooral kleur door het surrealistische decor van het nachtelijke karnavalsfeest en de bizarre commedia dell'arte personages. (...)  Tijdens de nachtelijke tocht doorheen Venetië bevrijdt Jessica zich van schuldgevoelens. Korte tips en motieven als het water dat verleden en toekomst scheidt, moeders verdwenen sjaal, zwarte mannen in het huis, een melodietje “In het bos daar staat een huisje”, de pop zonder naam die Jessica overal meesleurt maar die niet de hare is, een terloopse vermelding van de naam Laura, de pijn in haar buik, zijn stukjes van een puzzel die uiteindelijk samenvallen in het verhaal van het dode zusje, dat ze niet bij de hand gehouden heeft. Aan de hand van de wijze vrouw die haar de verborgen woorden ontlokt, wordt ze sterker en durft ze voor zichzelf opkomen. Zo wordt dit boek ook een initiatieverhaal.

Maskers toont wat stijl en taal betreft een nieuwe Leen van den Berg. Veel mooie beelden en metaforen sieren het verhaal. Het boek vergt denk- en puzzelwerk, maar daarvoor wordt de lezer ruimschoots met een mooi verhaal beloond. (...) Maskers maakt benieuwd naar de volgende stappen op het schrijverspad van Leen van den Berg; het ziet er alvast veelbelovend uit. Het boek is geïllustreerd met mooie etsen van Paul Verrept. Vanaf 12 jaar.

(Jet Marchau, Leesidee, 30.03.2000)

(...) De titel is een metafoor voor de menselijke beperktheid. je mag aannemen dat Jessica de problematiek van de ouderlijke echtscheiding op haar manier heeft verwerkt. Maskers is een mooi en doordacht geschreven boek. De illustraties van Paul Verrept zijn meer dan geslaagd. (PdM, Weekend Knack, 28 juni 2000)

(...) Maskers is een merkwaardige roman. Je zal als lezer ongetwijfeld gegrepen worden door het verhaal en door de identificatie met het hoofdpersonage. Leen van den Berg legt gevoelens bloot als met een vlijmscherp scalpel en dringt daarmee tot op het bot van de lezer (Zap, augustus 2000)